South Namibia - absolute nothingness
We left Cape Town heading for Namibia without much idea about what to find in Namibia. We took two stops in South Africa, Beaverlac National Reserve and Springbok, before entering into Namibia. Beaverlac was a beautiful camping place, only reachable via a steep and rough 4WD-track. Off course we arrived too late, hence the first real 4WD-track had to be negotiated in the dark, as well as putting up our tents. Springbok was a necessity given the distance; we stayed in a small but nice hotel, enabling us to recharge all our battery-powered things and to have an early start the next day.
Our first stop in Namibia was Fish River Canyon, only second in size to the Grand Canyon in the USA. On our way we crossed our first desert; the nothingness and outstretched, dry landscape really impressed us. Glad to have 30 liter of water on board! We stayed at a luxury (swimming pool and hot springs!!) camping place at one end of the canyon. Most people arrive here after a 5-day hike through the canyon, but we just enjoyed the hot springs, swimming pool, the good weather and an occasional gin-tonic.
On our way to the next stop, an extinguished volcano near Berseba, we stopped at Keetmanshoop just in time to do some shopping. Peter managed to talk himself into the local supermarket that had actually closed doors already, while Claudia experienced a less nice moment inside the car, with a beggar banging on the window ‘asking' for some money. Again we arrived too late at the camping site on the slopes of the volcano. Nobody there, the place was really deserted. We opened the gate ourselves, it was too late to turn around and look for another place to spend the night. We spent an arousing night, bothered by a stormy wind and fantastic thoughts playing through our minds, all four sleeping together in one tent. Glad that the night was over, we packed our stuff and drove on, heading for our next stop: Duwisib Castle.
Duwisib castle was nice. It was built by German Baron von Wolf in 1909 during the period that Namibia was a German colony. Really strange to see a German-style castle in the middle of the Namibian desert. The camping site turned out to be nothing short of an oasis. We really enjoyed our stay there. Clean washrooms and toilets and every morning the boilers were heated with wood so we could take a warm shower. The owner was a second-generation German-decent Namibian, who was really nice to us: he did some shopping for us (nearest town with shops 120 km away) and Lasse and Sil were allowed to feed the ostriches.
Our next stop after Duwisib was Sossusvlei. We found a nice camping in Sesriem, close to Sossusvlei and Deadvlei, the famous orange dessert dunes of Namibia. We did not have reservations, but we were lucky and secured a camping spot for one night (more than enough in this hectic and touristic place). The same day we climbed ‘Dune 45' (just one of a thousand dunes that happens to be located at km-sign 45) and watched the sun setting; a magnificent sight. The next morning we got up at 5 o'clock, brushed our teeth and had breakfast in the car. The drive from Sesriem to Sossusvlei is 65 km, which we drove in the dark to be able to see the sunset over Deadvlei. Again a magnificent sight, these orange dunes slowly coming to life in the setting morning sun.
Our next destination was Swakopmund, the German-style town at the seashore. We got as far as Walvisbaai, 30 km before Swakopmund and took a hotel for the night, tired of all the driving. The next day we drove to Swakopmund, found a nice lodge annex camping site, did grocery shopping for a week, as we intend to stay here for 4 -5 days. Enjoying civilization and wondering about the ‘absolute nothingness' called south Namibia we crossed in order to get here. Time to update our weblog and get two new tires for our Disco. As the rear tires would not survive our trip around southern Africa, we thought it better to change them now, so we can benefit from them fully. Also, we need some days without travelling to keep on schedule with teaching Lasse and Sil.
Most of south Namibia is dessert. Nearly all roads we drove on were un-tarred gravel roads. Sometimes very bumpy, even too bumpy for our Land Rover Disco. We had actually bought two maps, however, both not 100% correct (as we found out along our way). We missed our exit a couple of times, simply because they were not on the map, while other roads were shown on our map, but we could not find them in the real world. This can all become very confusing. The towns that we went through are merely some houses scattered around either a church or petrol station. There appears to be no social cohesion or a real town-centre, making it difficult to connect and to find your way. We were glad to arrive at a small town called Helmeringhausen, where we found our first signs of civilization after we entered into Namibia! Often, what we perceived as civilized is found in ‘mixed' towns, with white and black people living together. It's still a little bit difficult for us to connect, or feel at ease, in 100% black areas. We wonder if that is still to come.
Reacties
Reacties
Dag reizigers,
wat een mooie avonturen beleven jullie zeg. Echt fantastisch. En wat geweldig dat jullie zo vaak beschikking hebben over internet;-) Zo kunnen we fijn met jullie meereizen.
Heerlijke om echt aan het avontuur te kunnen beginnen. Prachtige belevenissen. Veel plezier!
Hallo Globetrotters, zijn jullie van plan om dit moordende tempo vol te houden tot het einde van de trip? Is het inmiddels nog geen tijd om met je rug tegen een grote boabab een beetje te filosoferen?
Alle indrukken moeten ook een plekje krijgen op de harde schijf.
Hallo Peter, Claudia, Lasse, Sil
Hier een bericht van ons.
Op 31 mei om 5.16uur is onze derde zoon geboren!!
Hij heet Levi
Hij weegt 2770 gram en is 50 cm lang.
Alles gaat goed.
Groetjes van
Patrick ilja Jort en Bjòrn
Ha allemaal!
Tjee, klinkt wel heftig hoor en inderdaad veel! Maar erg leuk om te lezen en te volgen. Succes met het lesgeven ook, we kunnen jullie natuurlijk ook een beetje op de hoogte houden over het schoolleven, maar misschien beter na de zomervakantie.
Eindelijk hier ook weer een beetje mooi weer!
geniet! liefs van ons
Hai Peter en Claudia en kids,
Jullie maken wel wat mee zo in de desert he?.
Gaat het lesgeven een beetje, het lijkt me best wel moeilijkl zo onderweg.
Peet weet je nog dat jij je been gebroken had in de eerste klas, toen heb ik je 6 weken les gegeven.
Maar jij lag gewoon op de bank thuis, heel wat anders.
Hoe vinden de jongens het?
Of zijn ze het al zat al dat reisen
J Ullie hebben al gehoord dar we weer een prachtige kleinzoon hebben gekregen.
We hebben wel een drukke tijd achter de rug, want Ilja moest een paar weken rusten, want het kindje groeide niet goed.
Dus we hebben veel bij gesprongen, gelukkig is alles goed met Ilja en Levi
Jongens ik ga naar bed, misschien lukt het skupen een keer.
We hebben een vreselijk gezellig Pinksterweekend gehad, prachtig weer
We spreken jullie groetjes Jos en Tien.
Hoi lieve luitjes,
Wat een geweldige foto`s weer! Die van die robben is goed gelukt, Peet. Hij kan zò in een lijstje.
We bekijken nu samen de foto`s en zelfs Rìk kijkt nu met andere ogen naar Afrika. Hier alles goed, vandaag mijn toets gehaald. Lekker hoor, kan maar weer binnen zijn.
Verder houden we jullie bij via het weblog. Geluidskaart van het skypen moet nog geiinstaleerd worden, dus is nog niet in orde. Misschien kunnen we in het vervolg skupen? (geintje 10)
Dag lieverds.
Kus Rik, Marieke, Boris, Sam en Bink.
Groetjes van scouting frankendael
Jullie web adres staat in onze nieuwe nieuwsbrief.
Hi Sil, Lasse, Claudia, Peter,
Wat een reis, en wat vliegt de tijd. Absoluut top om te lezen wat jullie allemaal meemaken. We kunnen alleen maar hopen (en verwachten) dat het alles is wat jullie je ervan voorgesteld hadden (en een beetje meer).
Wel even een paar steekvragen:
- Heb je al een oranje Vuvuzela
- Waar ga je vandaag Nederland-Denemarken kijken
Verder hier alles goed, Juliette groeit als kool en kan niet wachten tot jullie weer terug zijn.
All the best,
Luc en Alexine
Hallo! Vond jullie blog toevallig toen ik aan het rondsurfen was op zoek naar informatie over South Namibia. Ik heb jullie ontmoet in Duwiseb, misschien weten jullie het nog wel: ik werk als volunteer in Mariental in Namibia. Heb jullie verhalen met veel plezier gelezen. Veel plezier/succes met jullie verdere reis!! Groetjes!
Reageer
Laat een reactie achter!
- {{ error }}